Son mesaj - Gönderen: Recep Ergin - Salı, 01 Kasım 2011 23:40
Sitemizin yeni hali www.gumushane.gen.tr/v2 adresinde test edilmektedir. Lütfen belirli aralıklarla ziyaret ederek, yaşadığınız aksaklıkları ve önerilerinizi admin@gumushane.gen.tr adresinden veya buradaki formdan bize bildirin.
Dinle beni oğul kalsan da darda Namerdin aşına uzanmayasın Varlığı arama var belki darda Sakın ha mazluma dokunmayasın
İsmail HAYAL
Gümüşhane'nin kültür ve sosyal hayatının kalbinin attığı güzide mekânı Saçıbeyaz Çayevi'nde Bolodor* suyundan yapılmış çayımı yudumlarken içeriye giren bir vatandaş ve ardından küçük bir çocuğun siluetine takıldı gözlerim. Adam hırpani bir vaziyette çocuk ondan öte perişan bir durumda. Soğuktan kızarmış burunlarını çeke çeke oturdular karşımdaki masaya.
Bir yandan gazetemi okurken göz ucuyla onları süzmeye başladım. Derken baba cebinden bir ganyan kuponu ve arka cebinden buruşmuş bir gazete ganyan eki çıkardı. Eline aldığı kalemi şöyle bir salladıktan sonra doğru noktayı bulmuşçasına;
"Gel bakalım evladım şöyle yamacıma. Bak bu gördüğün beygir var ya. Ben onun ta bilmem neresine s....." dedi. "Bu beygir oğlu beygir geçen hafta benim ağzıma z...."
Aman Allah'ım! Bu ne yaman çelişki, bu ne içler acısı bir halden öte durumdu? Bu nasıl bir baba profili? Henüz ilköğretim ilk kademesi seviyesindeki bu evladının bu durumu nasıl ve neyle izah edilebilirdi? Kendi iç muhasebemle beynimi işkencelere almışlar ve öylesine bir ruhi halet içinde dişlerimi sıkıyordum. Derken yine babanın o boğuk ve aynı zamanda ürkütücü sesiyle tekrar irkildim;
"Bak evladım. Şimdi cebimizde kaç liramız var" dedi ve buruşuk elleriyle cebinden yine buruşuk birkaç para çıkardı. Oğluna döndü ve;
"Ha demek ki 36 liramız var. Bu parayla şu kadar misli oynarız. Tutarsa tutar, tutmazsa k..... bilmem neresine"
Ve o buruşuk paraları oğlunun minik avuçlarına sıkıştırdı ve yandaki ganyan bayiine yolladı. Kanlı gözlerini yukarıya kaldırdı ve derinden bir of çekti. Göz göze gelmemek için kaçırdım gözlerimi. Ve böylesi bir baba karakterini bünyesinde taşıyan bu babaya ve her şeyden habersiz üstü başı perişan biçare evladına acımaktan başka hiçbir şey gelmedi elimden.
Sözünü bilmeyen, asi özüne Donacağın bilsen bakma közüne Kıymet verme sakın yalan sözüne Sahte bezirgâna satılmayasın
Arkama yaslanarak yıllar evveline doğru küçük bir hayali yolculuğa çıktım. Babam Hoca Ahmet'in tandır başında bizleri hasır üzerinde sıraya dizerek tek tek okuttuğu namaz sureleri ve dini nasihatleri bir film şeridi gibi gelip geçti gözlerimin önünden. "Sakın ha evlatlarım" derdi. Sakın ha kimsenin malına el uzatmayın. Açta olsanız bulunduğunuz mecliste açlığınızı belli etmeyin. Helal kazanın, helal yiyin. Garibe yardım edin, karnını doyurun, dışarıdaysa yatırın" derdi.
Binler kez Rabbim senden razı olsun babam diye iç geçirdim. Gözlerimden aşağıya ister istemez dökülen damlacıklara dur diyemedim. Evladını gözlerimin önünde aşikârene günaha ve harama doğru itekleyen bu baba profili karşısında dillerim sustu. Babanın ve bilhassa annelerin evlatlarının dini ve ahlaki eğitimleri açısından ne derece önem arz ettiklerine bir daha tanıklık ettim.
Ey zavallı ve biçare baba. Kendin belli ki bir günah uçurumu başında haramlara doğru kanat çırpmaktasın. Peki, ya evladını neden ardın sıra çekiyorsun. Evladını neden nara doğru sürüklüyorsun?
*Bolodor Gümüşhane'nin Merkez Köylerinden Üçkol'un adı. Bolodor Suyu ise bir deyim.
BABALAR VE OĞULLARI
