Giden gitti işte gelene bakın, 
Sen bir aciz canlı unutma sakın. 
Ol şerden uzakta, ol Hakk'a yakın, 
Allah en büyük yâr yetmez mi sana?
İsmail HAYAL
 

Gümüşhane Mecburiyet Caddesinde yürürken Gümüşhane Üniversitesi öğrencilerine rast geldim. Biri kamerayı tutmuş, diğeri elinde mikrofon soruyor;

"2023’ten ne bekliyorsunuz" diye.

Bana da sorarlar diye şöyle bir içimden geçirmedim desem yalan olur. Ve tam tahmin ettiğim gibi uzatılan mikrofona saydım döktüm ne varsa.

Yeni yıl evet. Cumhuriyetimizin tam bir asrı geride bırakacağı 2023'e sayılı bir kaç gün kaldı. Her gelen yıl geride kalıyor. Her canlı doğuyor, doğan her canlı büyüyor, ölüyor. Dal kuruyor, bir zaman sonra yeniden çicek açıyor, meyve veriyor. Sonra yine ölüm ve yine yeniden doğum.

Koca bir asır yani yüz yıl geçmiş üzerinden. Yaşımız bu asrın yarısını birkaç yıl geçmiş durumda yaşlılığa doğru adım attığımız devri yaşıyoruz.

Bu bir asırlık cumhuriyet devrinde neler gördük, neler yaşadık. Önce bunun bir muhasebesini yapmamız gerekir. Bu yüzyılda kaç savaş, kaç ihtilal, kaç girişim, kaç zulüm gördü bu millet. Bu dönemde tüm tabuları yıkan, İslam'a ve milletine gönülden aşık, ezanı aslına döndüren, atam Abdülhamid'in emanetlerine sahip çıkan Başbakanımız ve günahsız iki bakanımızı dar ağacına gönderen zihniyet yüzünden yüzümüz epey zamandır gülmedi.

Yaşım gereği 12 Eylül, 28 Şubat, 15 Temmuz tarihlerini yaşayan biri olarak bu güzel ülke üzerinde oynanan oyunların ne ilk ne de son olamayacağını anladım. Atam Dedem Korkut'un dediği gibi;

"Hain içerde ise kapı kilit tutmaz" sözünün ehemmiyetinin şuuruna vardım.

Adem'in çocukları Habil ile Kabil'in biz tohumlarının asla bitmeyecek hesaplarının dünya var oldukça devam edeceğini anladım.

Bu güzel ülkemin üstünde gezen kara bulutların içimizde yer alan hainler yüzünden asla gitmeyeceğini anladım.

Muhsin Yazıcıoğlu gibi yiğitlerin şüpheli ölümünün aydınlanamayacağını, vatana aşık olanların çilesinin asla bitmeyeceğini anladım.

Ülkemizi hemen her alanda muasır medeniyetler seviyesinin üzerine çıkardığı halde vefasız insanların hiç bitmek bilmeyen tahammülsüzlüklerini anladım.

Okumayan, okuduğunu anlamayan, anladığını bilmeyen, kök değerlerinden ve imandan habersiz, şuursuz, tembel, sorunlu ve hastalıklı bir Z kuşağının vaziyet-i ahvalinin iyi olmadığını anladım.

Merhum Mehmet Akif'in dediği gibi;

"Medeniyet açıp saçmaksa bedeni,  Desene hayvanlar bizden daha medeni" sözünün ne kadar yerinde olduğunu anladım. 

Beyinleri bomboş, göbeğini, bacağını, gıçını ve hatta kaburgasını teşhir eden, erkeği kadına, kadını erkeğe dönüşen, tabiri caizse ar damarı çatlamış yeni neslin bomboş bir teneke olduğunu anladım.

Her gelen yılın her geçen yıldan daha kötü, insanların maalesef daha bencil, daha sorumsuz, daha vurdumduymaz, daha ihtiraslı olduğunu, olacağını gördüm ve anladım.

Biz insanlar önce kendi nefsimizi, ailemizi değiştirmeden kimseyi değiştirmeyeceğimizi anladım.

Ve son olarak her yılın sonunda kuru temenniler yerine sizlere şunu demek isterim ki;

Çok geç kalmadan hemen herkes kısa bir muhasebe yaparak en acilinden, hemen, şu dakika kendine gelerek, tövbe ederek Hakk'ın rızasını gözeterek değişime başlasın. Kul hakkı yiyen bıraksın, borcu olan hemen ödesin, kendi yandaşı, akrabası, eşi, dostu yerine hak edeni korusun, kollasın. 

Masa, kasa ve nisa'nın şerrinden Allah'a sığınsın. O zaman göreceksiniz ki bir insan değişirse tüm cihan değişecektir. 

Allah'a emanet olunuz.