Fransızca da DEJAVU, Bizim ora sıkça kullandığımız ağız tabiriyle HANI kelimesinin anlamıyla geçmişi tekrar yaşama ve hatırlama babında karşı karşıya kaldığımız bir hafta geçirdik…
Zaman gerçekten su gibi akıp geçiyor, hayat geçiyor ve güneşin doğup battığı şeyler arasında anılardan ve hatıralardan başka her şey tazeliğini yitiriyor…
Geçtiğimiz hafta Perşembe günü yolumuz 14 yılın ardından Kars-Kağızman yollarına düştü. En son 2004 yılında askerlik görevimizi ifa etmek üzere düşmüştük yollara.
Bu seferki görev işimiz gereğiydi. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanımız Sn. Ahmet ARSLAN bildiğiniz üzere Kars’ın Kağızman ilçesindendir. Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı bünyesinde son yıllarda büyük bir ivme kazanan Türkiye’nin en köklü Kurumlarından,177 yaşındaki genç delikanlı PTT’nin Kars ve Kağızman’da inşa etmiş olduğu PTT işyerlerinin açılış törenleri vardı. Görevimiz gereği bu vesile ile bizde Kars’ı ve Kağızman’ı bir kez daha görmüş olacaktık.
Kars il olarak bölgenin sosyo-kültürel yönden renkli illerinden biri. Değişik etnik unsurları bir arada toplamış kadim şehirlerden biri. Biraz Bayburt’u andırmış olsa da hava keskin kokusuyla egemen doğu şehrini temsil etmekte. Tasavvuf Aleminin büyüklerinden Ebul Hasan El Harakani Hz.’nin türbesi Kars kalesinin eteklerinin altında ziyaretçilerini beklemekteydi. Ziyaret etmeden olmazdı. PTT Mehter Takımı ile birlikte edepli bir şekilde ziyaretimizi gerçekleştirdik.Sultan 3.Murat döneminde 16.yy.da yapılan Taş köprünün üzerinden etrafı temaşa ettik,Kaleye çıkamamış olsak ta etrafı gezmek bize yetmişti.Çok küçük bir alan içerisinde 6 adet cami saymıştık.Her bir medeniyet döneminde bir camii kalmış gibi…Bu hava bana hiç mi hiç yabancı gelmemişti. (Kars’da da bizim gibi patatese kartol diyorlar.)Akşam namazı sonrası her ne kadar Türbe diye ermeni kilisesini yanlışlıkla ziyaret edenler olsa da zarar gelmez niyetlerden hesabı diyerek ertesi güne kalmıştı sohbet arasında…
Cuma günü önce Kağızman’da sonrasında Kars’ta açılışlar vardı.14 yıl sonra Kağızman’a doğru yol alırken Aras nehrinin kenarından Kağızman’a doğru vururken içim bir tuhaf olmuştu.14 yıl önceki Ekrem gelmişti aklıma… Kağızman PTT Merkezine doğru yaklaştığımızda gözlerimin buğulandığını hissettim.14 yıl önce mektup attığım o küçük, eski PTT’nin yerinde modern ihtişamı ile göz estetiğine uygun dizayn edilmiş bir PTT duruyordu. O caddede ne voltalar atmıştık zamanında… Cuma namazına geçtiğimiz yer askerken bir vakit namazının nasip olduğu Camiydi. Namaz sonrası Kağızman’ı şöyle bir adımlayıp, duvarlarına ellerimi sürdüm, ağaçlarına yaslandım. Kaymakamlık binasının önünde bir süre bakıp geldiğim o ilk günü yaşadım.Sanki bir yerlerden Harun Hoca çıkıp Burdayım Ekrem Hocam diyecek gibi hissediyordum.Kısa dönem askerlik yapmıştık burada.O sıralarda Üniversitede Öğretim görevlisi olmam sebebiyle Tugay’ın Mehmetçik Dersanesinde Matematik dersi öğretmenliği yapmıştım.Kağızmanlı gençleri üniversite sınavına hazırlamıştık.14 yıl geçmişti aradan dile kolay…Şimdi o gençler meslek sahibi anne ve baba olmuşlardı…Şairene tabir ile hayat gerçekten çok garip…
Bakan Bey Sn. Ahmet ARSLAN, Kars Milletvekili Sn. Yusuf Selahattin BEHRİBEY, PTT Genel Müdürü Sn. Kenan BOZGEYİK, Sn. Vali ve Sn.Kaymakam ve bir çok bürokratın teşrifiyle birlikte sıra Kağızman PTT Merkezi’nin açılışındaydı. Kağızmanlılar hemşeri bakanlarını bağırlarına basıyorlardı. Gurur tablolarından biri daha yaşanıyordu. Mehteran Marşları eşliğinde, karşı binalarda ellerinde Türk Bayrakları sallayan çocuklarla birlikte, coşkulu bir şekilde Kağızman sayılı günlerinden birini yaşıyordu. Bizde bu güne şahitlik ediyorduk…
Kağızman’dan Kars’taki açılışa yetişmek üzere ayrılırken bir kez daha el sallıyordum bu şehre… Bir daha ya nasip…
Hava biraz daha soğumaya başlamış ve akşama doğru kararmaya başlıyordu. Açılışta dağıtılan atkı ve bereler katılımcıları biraz olsun ısıtmaya yetmişti ki sağıma doğru baktığımda Gümüşhane TEDAŞ’ta kader birlikteliği yaptığımız Merkez Kuşyuva Köyü sakinlerinden Tarık KOCAGÖZ kardeşimizi gördüm. Kendisi Kars Bilim ve Teknoloji İl Müdürü. Dağ dağa kavuşmaz insan insana kavuşurmuş.Tarık ile Kars’ta bu şekilde de karşılaşmak varmış.O da ertesi gün karne tatili için Gümüşhane’ye gideceğini söyeledi. Ankara’dan değil ama Kars’tan soranlara göndermiştik selamımızı…
Cumartesi günü Kars’tan Ankara’ya doğru uçağımız havalandığında bir daha ya nasip diyerek el salladık bu kadim şehre… Keşke daha öncesinden buralara gelebilmiş olsaydık…
Sevgi ve Saygılar…