Bahar kokulu anaya,
Anlıyorum, öyle üzgün, öyle bitkin duruşundan. Anladım, anladım. Boşuna yorma kendini, konuşma. Yaşadıkların yüzünden okunuyor, gül kokulu anam. Bebeğini, oğlunu kucağına ilk aldığında neler hissettiğini anlıyorum. İçinden Bu bebek benim oğlum. Büyük adam olacak, askere gidecek, her engeli aşacak benim oğlum demiştin.
Yedirmiştin, doyurmuştun, hastalığında üzülmüştün, güzelce giydirmiştin. Onu her şeyden çok sevmiştin. Askere gitme zamanı gelince, her anne gibi sen de askere göndermiştin. Davullarla, zurnalarla, güle oynaya geçirmiştin. O zaman içinde bir burukluk hissetmiştin. Kimselere söyleyemediğin bir histi bu, ama bir yandan gururluydun. Biliyordun, oğlunun askerlik yapacağı yer, son günlerde gencecik askerlerin şehit olması ile gündeme geliyordu. Düşündün, oğlum belki şehit olacak, belki de alnının akı ile askerden dönecekti. Tek çare beklemekti. Sen de bekledin. Televizyonda hep görüyordun, terör örgütleri gencecik askerleri kalleşçe şehit ediyorlardı. Çok üzülüyordun, hem de buruk bir sevinç duyuyordun içinde, benim oğlum değilmiş diye.
Bir gün oğlunun en sevdiği yemeği yapıyordun, yani ıspanaklı börek. Bir yandan da televizyonda şu türkü çalıyordu. Urfa dağlarında gezer bir ceylan. Türküye eşlik ediyordun, dalmıştın. Kapının sesi ile irkildin. Sebepsiz bir korku ile kapıyı açtığında, askeri gördün. İçinden bir şeyler kopmuştu, oğlun sanmıştın. Ama Onun olmadığını anladığında acı haberi alıyordun. Oğlun, biricik yavrun şehit olmuştu. Ağladın, ağladın. O gözyaşları boşuna değildi. O gözyaşları oğlun içindi. Onun gittiğinden beri çok yalnızdın. Her gün haberlerde askerlerin şehit olduğunu öğreniyordun. Sen de bıkmıştın. Bitsin artık bu terör diyordun. Ama şimdi güçlü ve gururlu olmalıydın. Düşmanlar senden korksun. Daha doğrusu Türk analarından korksun. Türk anaları oğullarını askere gönderdikçe bu vatan bölünmezdi. Haydi anacığım sen de diğer şehit analarını teselli et tamam mı?
Bir doğumunu hatırla, bir de ölümünü düşün Ne kadar fark var arada.
O ZAMAN BİR OĞLUN VARDI, ŞİMDİ İSE EN YÜCE BİR YERDE OLAN ŞEHİT BİR OĞLUN VAR.
Siz şehit anaları, bu vatan uğruna canını veren şehitlerimiz kadar kutsalsınız ve onların bizlere emanetisiniz.
Tüm Şehitlerimize Allah'tan Rahmet Kederli Ailelerine Baş sağılığı dilerim ayrıca yaralılarımızın da bir an önce sağlığına kavuşmaları en büyük isteğim ve dileğimdir..
Minnet duygularımla ellerinden öperim.
Anlıyorum, öyle üzgün, öyle bitkin duruşundan. Anladım, anladım. Boşuna yorma kendini, konuşma. Yaşadıkların yüzünden okunuyor, gül kokulu anam. Bebeğini, oğlunu kucağına ilk aldığında neler hissettiğini anlıyorum. İçinden Bu bebek benim oğlum. Büyük adam olacak, askere gidecek, her engeli aşacak benim oğlum demiştin.
Yedirmiştin, doyurmuştun, hastalığında üzülmüştün, güzelce giydirmiştin. Onu her şeyden çok sevmiştin. Askere gitme zamanı gelince, her anne gibi sen de askere göndermiştin. Davullarla, zurnalarla, güle oynaya geçirmiştin. O zaman içinde bir burukluk hissetmiştin. Kimselere söyleyemediğin bir histi bu, ama bir yandan gururluydun. Biliyordun, oğlunun askerlik yapacağı yer, son günlerde gencecik askerlerin şehit olması ile gündeme geliyordu. Düşündün, oğlum belki şehit olacak, belki de alnının akı ile askerden dönecekti. Tek çare beklemekti. Sen de bekledin. Televizyonda hep görüyordun, terör örgütleri gencecik askerleri kalleşçe şehit ediyorlardı. Çok üzülüyordun, hem de buruk bir sevinç duyuyordun içinde, benim oğlum değilmiş diye.
Bir gün oğlunun en sevdiği yemeği yapıyordun, yani ıspanaklı börek. Bir yandan da televizyonda şu türkü çalıyordu. Urfa dağlarında gezer bir ceylan. Türküye eşlik ediyordun, dalmıştın. Kapının sesi ile irkildin. Sebepsiz bir korku ile kapıyı açtığında, askeri gördün. İçinden bir şeyler kopmuştu, oğlun sanmıştın. Ama Onun olmadığını anladığında acı haberi alıyordun. Oğlun, biricik yavrun şehit olmuştu. Ağladın, ağladın. O gözyaşları boşuna değildi. O gözyaşları oğlun içindi. Onun gittiğinden beri çok yalnızdın. Her gün haberlerde askerlerin şehit olduğunu öğreniyordun. Sen de bıkmıştın. Bitsin artık bu terör diyordun. Ama şimdi güçlü ve gururlu olmalıydın. Düşmanlar senden korksun. Daha doğrusu Türk analarından korksun. Türk anaları oğullarını askere gönderdikçe bu vatan bölünmezdi. Haydi anacığım sen de diğer şehit analarını teselli et tamam mı?
Bir doğumunu hatırla, bir de ölümünü düşün Ne kadar fark var arada.
O ZAMAN BİR OĞLUN VARDI, ŞİMDİ İSE EN YÜCE BİR YERDE OLAN ŞEHİT BİR OĞLUN VAR.
Siz şehit anaları, bu vatan uğruna canını veren şehitlerimiz kadar kutsalsınız ve onların bizlere emanetisiniz.
Tüm Şehitlerimize Allah'tan Rahmet Kederli Ailelerine Baş sağılığı dilerim ayrıca yaralılarımızın da bir an önce sağlığına kavuşmaları en büyük isteğim ve dileğimdir..
Minnet duygularımla ellerinden öperim.