Meslek hayatımın en zor dönemini geçiriyorum. Yirmi üç yıldır ilk defa amaçsız bir yıl geçiriyorum. Virüs illeti ki demelerine bir çay kaşığı kadarmış ama milyonlarca insanı bir yıldır kasıp kavuruyor.
Egitim başta olmak üzere her sektörü olumsuz etkiledi. Tabi bu süreci avantaja çeviren sektörlerde oldu. Tabi kan emicilerde bu virüs belasını kullanarak, milletin anasını ağlatmaya başladı, zam üstüne zam yaparak.
Öğrencilerimize önceden verdiğimiz öğütleri gevşektik. Özellikle tablet ve internet konusunda uyarılarımız değişti. Öğrencinin de işine geldi tabi.
Birilerinin dediği gibi rahata falan alıştığımız yok. Ispatı, çocukları canlı derse giren veliler. Evin her odası sanki sınıf oldu.
Konu komşunun evi okula çevirmemizden yakındıklarını demiyorum bile.
Geldi yine bir karne tatili
Yarı sevinç yarı üzüntü
İkisi bir arada
Amaçsız yaşıyoruz işte
Uzaktan eğitime verdik ara
Sınıf içimizde bir köz
Açılsın yuvamız
Olmasın yüreğimizde yara
Özledik teneffüsleri
Koşmayı
Eğlenmeyi
Parmak kaldırmayı
Tuvalete gidebilir miyim sözünü
Kapının tık tık vurulmasını
Hizmetlinin hocam şunları müdür bey gönderdi, demesini
Çayları yudumlarken zil sesini
Üşürken peteklere dokunmayı
Koridorda koşan çocukları uyarmayı
Günaydın,
Afiyet olsun,
İyi akşamlar sözlerini özledik
&&&&&&&&&&&&&&&
Eba'dan
Aba'dan
Zoom'dan
Zuum'dan
Ben giremiyorum
Bana link at öğretmenim
Hangi ders,
Hangi kitap,
Sayfa kaç,
Ben bulamıyorum ,
Annem kitaplarımı kaldırmış
Whatsapp'tan gönder öğretmenim
Zoom beni dışarı attı
Mikrofon açık
Kamera kapalı,
Görüntü yok
Ses gelmiyor,
Youtube'tan şarkı aç
Öğretmenim ders bitti
Yarın ders kaçta
Ben yemek yiyebilir miyim
Bende geldim
Sabahın köründe ders mi olur
Sözleri inşallah son olur
..........
İkinci dönemde her şey gönlünüzden geçen gibi olmasını temenni ediyor, öğrencilerimize iyi tatiller diliyorum.