"Sağlıktan büyük zenginlik yoktur."
Emerson
Rabbim onlara muhtaç etmesin, onlarsız da etmesin mukabilinde geçte olsa sağlık çalışanlarımızın Tıp Bayramı’nı yürekten tebrik ediyorum. Hastaneler çare aradığımız şifa bulduğumuz, mahir ellere kendimizi teslim ettiğimiz en önemli yerlerdir.
Kapısındaki görevlisinden sekreterine, laborantından radyoloji teknisyenine, pratisyen hekiminden uzman doktoruna, psikoloğundan hemşiresine, hastabakıcısından temizlikçisine, imamından gassalına kadar bizlerin sağlığı için gayretleri olan eli öpülesi insanlar.
Hastaneye düşenler elbette psikolojik olarak zor durumda ve bazen kantarın topuzunu kaybederek nahoş olaylara sebebiyet verebilmekteler. Her türlü şiddet ve tacize karşı olmakla birlikte bilhassa bizlerin eğitimine destek veren öğretmene ve sağlığımız için koşuşturan doktorlara (sağlık personeline) yapılan şiddete aklım maalesef almıyor.
Çok yıllar öncesinde gazetenin üçüncü sayfasında okuduğum;
“Doksan küsur yaşındaki kanser hastası dedesi hastanede yapılan tüm müdahalelere rağmen hayatını kaybedince o dedenin torunu tarafından doktorun hunharca katledilmesi” haberi ile durumun ne kadar vahamet içerdiğini umarım anlamışsınızdır.
Eşimin altı yıldır kanser hastalığı yüzünden özellikle Trabzon’u adeta yol eyledik. Yollarda çektiğimiz sıkıntı, maddi külfet ve psikolojimiz adeta yerle yeksan durumda. Hasta psikolojisinden uzak doktorları da gördük, tam tersi size en kalbi sevgileriyle yardımcı olanlarını da. Bu durum akıllara doktor olsan da öncelikle sağlam bir değerler eğitiminden geçmenin önemini göstermektedir.
Bu bağlamda gördüğüm en güzel ve en kötü muamelelerden kısaca bahsetmek isterim. Gümüşhane Devlet Hastanesi’nde sıramı beklerken üniversite öğrencisi bir kızımızın acilen olduğu her halinden belli rica etmesine rağmen doktor tarafından tedavisi yapılamayarak adeta kapıdan kovulması karşısında ne diyeceğimi bilemedim. Sıramı vermek istememe rağmen o doktor bir fırça da bana kaydı.
Bunların yanında Rize Tayyip Erdoğan Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde görev yapan insan canlısı, muhabbet ehli ve her türlü değerler eğitimine haiz Kelkitli hemşerimiz Prof Dr Fatih Mehmet Gökçe’yi, Gümüşhane Devlet Hastanesinde Ortopedi Uzm. Dr. Süleyman Kasım Taş gibi güler yüzlü, tatlı sözlü ve sizleri dikkatle dinleyerek çözüm üretenleri de gördük Rabbime şükürler olsun. Gümüşhane’de hizmeti, hastaya yaklaşımı ve çözüm üretmesi ile bir numara olan Aile Hekimi Dr. Raif Fatih Yavuz’u ve yine Aile Hekimi İsmail ÇAPKIN’I, eşimin aylık iğnesinde damarını bulmak zor olduğu halde güler yüzü ve tüm samimiyetiyle damar yolunu açıp serumunu takan, yüzünden tebessümünü asla eksik koymayan ATT Demet Demirel ve ekip arkadaşlarını yürekten kutluyorum.
Geçen hafta Trabzon Numune Hastanesi Onkoloji Servisi’nde PET çekimini yapan Akçaabatlı Sağlık Görevlisinin hastaya yaklaşımı, sohbeti, anlayışı ve yardımseverliği karşısında gerçekten çok şaşırdım. Zira biz çok eskilerden hastaları azarlayan, rehin alan, işini zorlaştıran, bugün git yarın gel diyen ve mobbing uygulayanları çok gördük. Bugün helikopter ambulans, ambulans ve beş yıldızlı otel konforunda şehir hastanelerini, güler yüzlü ve anlayışlı çalışanlarını gördükçe ümitvar oluyoruz.
Yine Trabzon’da bilhassa sağlık alanında en büyük yardımcımız olan Ciğerim Erol Birsen ve yardımseverliği ile gerçekten bir beyaz melek unvanını hak eden biricik kızı Farabi Hastanesi Sekreteri Lale Birşen Yıldırım insanlığa hizmeti adeta düstur etmekle cennetlerini kazanmaktadırlar.
Gümüşhane Devlet Hastanesi’ne ANJİYO Servisinin açılmasında büyük katkıları olan başta Gümüşhane Milletvekilleri Celalettin Köse ve Musa Küçük’e, İl Sağlık Müdürü Dr Necip Yemenici’ye, katkısı olan hemen herkese en kalbi teşekkürlerimi sunuyorum. İnşallah yakın zamanda Onkoloji Servisi de açılarak çok büyük bir eksikliğimizi giderilir ve Gümüşhaneli hemşerilerimizi hem maddi ve hem de manevi anlamda rahatlatmış oluruz. Saygılarımla.