Her yıl 24 Nisan’da gündeme getirilen Ermeni meselesi artık bizlere çok büyük bir rahatsızlık vermektedir.

Çünkü bunun tarihte aslı astarı yoktur. Ben görüşlerimi en baştan ilan edeyim. 24 Nisan 1915 olayları tarihte acı bir gündür. Ama bu acı gün kesinlikle bir soykırım değildir.

Bakınız bu konuda dünyaca ünlü ABD’li tarih profesörü Justin McCarthy, neler diyor:

“Yapılan bütün tarihsel araştırmalar sonucu şu gerçek ortaya çıkmıştır. Türkler ile Ermeniler arasında çok korkunç bir savaş yaşanmıştır. Fakat bu kesinlikle bir soykırım değildir.

Ermenistan hükümeti, bütün Türkleri ve Kürtleri öldürmesi için askerine emir vermiştir. Buna karşılık Osmanlı hükümeti de kendini savunmak için savaş emri vermiştir ve tehcir uygulamıştır.

Bu tehcir sırasında Osmanlı askeri, çantasındaki ekmeğini, matarasındaki suyunu Ermenilerle paylaştı. Bunun için bu olay kesinlikle soykırım olamaz.” (de Volkskrant, 9 Haziran 2005)

“ATALARINIZ KÖTÜ ŞEYLER YAPMADILAR”

Avusturyalı tarihçi Prof. Erich Feigl de bu tezleri destekleyen görüşleri savunuyor. “Ermeni soykırım iddiaları yalandır.... Ermeniler Van’ı işgal ettikleri zaman Türk ve Kürt halkını katlettiler. Bunlar Amerikan parası ve Rus silahlarıyla oldu. Bunların hepsi ispatlandı.

Genç Türk neslinin tarihlerinden utanacakları hiçbir şeyi yok. Atalarınız kötü şeyler yapmadılar.” (Hürriyet, Tufan Türenç, 22 Nisan 2005)

Bakınız bunların hiçbirisi Türk değil. Ama gerçekleri söylüyorlar.

Ermenistan'ın ilk Başbakanı Kaçaznun da aynı tezleri savunuyor:

“Türklere karşı ayaklandık. Askeri operasyonlara katıldık. Kandırıldık ve Rusya'ya bağlandık. Türklerle savaştık. Öldük ve öldürdük. Tehcir doğruydu ve gerekliydi. Gerçekleri göremedik, olayların sebebi biziz. Türklerin milli mücadelesi haklıydı. ... İsyanımızın temelinde İtilaf devletlerinin bize vaat ettiği büyük Ermenistan hayali vardı. (Milliyet, Güneri Civaoğlu, 11 Ekim 2007)

Bu acıyı Türkler, Kürtler, Ermeniler birlikte yaşadılar.

Ne yazık ki bu acı, bizlere Birinci Dünya Savaşının armağanıdır.

AMERİKAN BASININ BEYAZ SARAYA ÇAĞRISI

Son bir nokta daha bilgilere sunmak istiyorum.
1985 yılında Washington Post ve New York Times gazeteleri, Beyaz Saray'a ve Kongre üyelerine şu çağrıyı yaptılar:

'Bu olaylar, 1915-1923 yılları arasında olmuştur. O zaman başta Osmanlı hükümeti vardı. Oysa şimdi Türkiye Cumhuriyeti var. Öyleyse Osmanlı Devleti ile Türkiye Cumhuriyeti arasındaki ayrımı yapınız. Tarihsel ve hukuksal araştırmalar yapılmadan soykırım kelimesini kullanmayınız."

Ama bu sözleri kim dinleyecek? Gün birlik, beraberlik, barış ve dostluk günüdür.

Gün Türkiye Cumhuriyet Devletinin dünya çapında Milli politikalarını her alanda savunacak güçlü donanımlı, çok dil bilen uzman diplomatlar yetiştirip onları sahaya sürme günüdür.

Çünkü artık diplomasinin savaştan daha etkili olduğu bir çağda yaşıyoruz.

Son bir nokta soykırım; ulusal, etnik, ırksal, dini bir grubun bütünüyle ya da kısmen yok edilmesi demektir. Tarihte Ermeni tehcirinde Osmanlı Devleti İstanbul ve Batı bölgelerinde yaşayan Ermenilere hiç dokunmadı. 

Bunun yanında soykırımın suç olduğuna dair yasa 9 Aralık 1948 yılında Birleşmiş Milletler Genel Kurulunda kabul edilmiştir. Bunun için Almanların İkinci Dünya Savaşında Yahudilere uyguladığı öldürme olaylarına soykırım değil Holokost deniyor. Peki, neden Osmanlı ile Ermeniler arasında çok daha önce olan savaşa soykırım deniyor? Neden? Bu tamamen yasaya aykırı bir durumdur.

Bekir Cebeci

(Eski Güney Hollanda Eyalet Milletvekili)

e-mail: info@bekircebeci.com

İstanbul, 29 Nisan 2025