Gidiyor muyuz gönlüm, ruhum, her şeyim gidiyor muyuz? Giderken neleri yanımıza alıyoruz, dönüp son defa bakıyor muyuz ardımıza geride bıraktıklarımıza. Yoksa hala eskisi gibi ardımıza bakmadan umursamadan kalanı, sessizce herkes uyurken çekip kapıları çıkıyor muyuz? 

Gidene mi zor dedi kalana mı şair, cevap bile alamadığı bu soruyu artık içinden sessizce soruyor. Hangimize zor sana mı bana mı? Bende bir cevap vereyim yazana zor, herkes konuşur ama ben yazarım. Herkes, herkes gibi olabilir önce kendin gibi ol. Dosdoğru dedi olman gereken. 

Kışın sıcak yerler isteyen gönlüm yazın serin yerler ister. Düşünki insanoğlu neler ister. Hoş olsun ister gönlüm bırakın gideyim. Her seferinde ve döndüğümde seni aynı koltukta otururken bulayım. Bu acımasızlık değil de ne bu? Sen hep git dedi Neriman ben seni bulurum. Nasıl dedi Neriman kokun öyle güzel ki sen çiçeksin sen dağsın sen her şeysin nereye gidersen git ben bulurum seni. Neriman gaddar gözünden tek bir damla göz yaşı düşmedi bile çekti gitti. Üzüldü geride kalan ağladı kırıldı kırdı ama pes etmedi, bulurum dedi. Dönüp gelmez belki ama pişman olur mu diye düşündü.

Neyine senin ömrüm; giden gitti kalan kaldı belki nankördü belki bencil ama bir ben değildi dedi. Sabaha kadar düşündü doya doya ağladı ama sabah kalkıp işe gitti. Çünkü hayat devam ediyordu Neriman gitti diye her şey bitmedi ya. Sevgili gidenler siz gittiniz diye her şey bitti mi sandınız bitmedi yeni başlıyor. Allah hayatınızdan birilerini çıkarıyorsa sizi korumak içindir. İsyan etmeyelim, sabah kalkıp hayatımıza devam edeceğimizi unutmayalım. Gidene son bir şey söylemek ister misin diye sordum. Cevap çok acı; Bir daha gelmesin dönmesin dedi. Yaaa sende diğerleri gibi oldun, hayat devam ediyor vazgeçilmeyenden vazgeçiliyor unutmam dediklerinizi unutuyorsunuz ölüm olmasın Sebastian gerisini hallederiz …