Karın lapa lapa yağdığı şu günlerde çocukluğum geldi aklıma. Baca sıyırmalarımız, karda top oynamalarımız, kardan adam yapmalarımız, dalda yerlerde muhabbet etmelerimiz ve daha bir çok eğlencemiz film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Bazen duygulandım bazen de gururlandım, iyi ki yapmışız diye. 

BEN KÜÇÜKKEN 

dağların tepesinden aşağıya kayarken 
yüzüm nemlenir 
tipide kalbim hüzünlenir ağlayan karanfil misali
küçükken dernek kurardık köyde 
gaz lambası yakar sohbet ederdik
haykırırdık köy meydanında
kahrolsun faşizm 
kahrolsun komünizm 
diye 
sokaklarda yürür 
sloganlar atardık 
hem de gece yarısına dek 
soğukta üşürdük 
bazen bıkardık 
bazen de üzülürdük ama yılmazlık davamızdan 
bağırarak
haykırırdık 
Ya Allah Bismillah Allah' u Ekber diyerek 
biz küçükken
belimize kadar kar yağardı 
sabahları gözlerimiz kamaşırdı bembeyaz kardan...
kirpiklerimiz beyazlaşıncaya kadar oynardık 
bacadan bacaya atlardık düşmeden
sohbet ederdik uzun kış gecelerinde
muhabbet olsun diye sandalye bacağından kızaklar yapardık 
bazen gübre torbasına saman doldurur kayardık ....
hey gidi günler hey 
İyi ki kaymışız 
İyi ki üşümüşüz
İyi ki pantolonlarımızı ıslatmışız
İyi ki çoraplarımız sırılsıklam olmuş 
lan İyi ki yapmışız .....
diyorum kendi kendime.
günümüzde çocukları gördükçe de üzülüyorum...
neden mi?
.......
.......