“Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır.”
Nietzsche           

Bir Gümüşhane hanımefendisi sessiz sedasız göçüverdi bu yalan ve sanal âlemden. Gümüşhane semalarından hüzün yağmurları dökülüyor mütemadiyen. Dört yetimin ve garibin çilekeş dağıydı o yıkılmayan. Ancak ilerleyen yaşı ile birlikte hastalıklarla geçen son günlerin ardından sevgililer gününde kavuştu en sevgilisi olan Rabbine.

Akrabası Esin Saraçoğlu’nun deyimiyle;

“Bir efsane oldu o dört garip çocuğun vefalı annesi. Üç erkek kardeşin bir kız kardeşi. Annesinin prensesi. Hasta bir eşle geçen yıllar ama müthiş bir irade. Müthiş bir fedakârlık. Dokunduğu her Gümüşhanelide iz bırakan halamız İclal Esen sevdiklerine kavuştu. Çileleri, acıları bitti.”

Onu ilk tanıdığımda gördüğüm müşfik anne profili, evlatlarına olan sevdası ve Gümüşhane kimliğine yakışır güzelliği ile örnek bir ablamız, annemizdi o.

Gümüşhane’nin ilk yazarlarından olan Sabri Özcan San’ın kitabında görmüştüm güzeller güzeli resmini.

Kadir şimdi çok sevdiği annesinin ardından tabutunun başında gözyaşı dökerken o ölürken bile “ah evlatlarım size ne olacak” diyerek verdi son nefesini.

Ancak gariplerin ve kimsesizlerin kimsesi devletimiz İclal ablamızın öksüzlerine sahip çıkacak elbette.  

Biz Gümüşhaneliler onların her daim gölgesi olacağız Rabbimizin izniyle. Gözün arkada kalmayacak İclal ablamız. Emanetlerin candan içe canımızdır.

Şimdi ardından dualar eşliğinde asıl hakiki olan yere ahret yurduna yolculayacağız ablamızı, annemizi, ciğerparemizi. Mekânın Cennet, Hz Hatice annemiz komşun olsun inşallah. Seni asla unutmayacağız güzel ablacığım. Ölüm haberi üzerine sevdikleri neler söyledi;

İclal Abla çok sevdiğim bir abla idi. Fedakâr, kibar, hoşgörülü, misafirperverdi. Nurlar içinde uyusun. (Tomris Kantek)

Gümüşhane’mizin şefkatli, sevecen, iyiliksever, misafirperver hanımefendisi İclal ablamızı kaybetmenin üzüntüsü içindeyim. (Namık Kemal Eskicioğlu)

Yüzü güzel, gönlü güzel, fedakârlık timsali İclal ablamız Hakkın rahmetine kavuştu. Hepimizin başı sağ olsun. (Gülcihan Yüce)

Ah İclal teyzem. Mekanın cennet olsun. Tanıdığım en fedakar insandın diyebilirim. Güzel kalbin, misafirperverliğin, hep bakımlı, asil duruşun aklımda ve kalbimde yaşayacak. Gülen gözleri ne acılar gizledi yıllarca. Nurlar içinde yat. (Arzu Küçüköner Değer

Sevgili İclal ablanın vefatı beni derinden üzdü. Yeri cennettir. Geriye kalanlara sabır ve iyilikler diliyorum. Umarım tüm yakınları ve hemşehrilerimiz duyarlı olur. Işıklar senin olsun güler yüzlü ablam. (Bülent Akagün) 

Yüzü gibi kalbi de çok güzeldi. Ne yazık ki şansı güzel olamadı. Nurlarda yatsın. (Ülkü Yücebalkan)

Her yılın annesi İclal teyze. Nurlarda yat. Çocukları ne yapacak? (Nazan Salantur Kaçar)