Bu satırları kaleme alırken sevgili peygamberimizin doğum günü olan Mevlit Kandili’nin manevi atmosferi her yanı sarıp sarmalamıştı.
“Sen olmasaydım bu alemi yaratmazdım” sözünün muhatabı…
Kadim medeniyetimizde “mevlit kandili” olarak kutlanıyor.
Hz. Peygamber (sav), hiç kuşkusuz, bizler için her zaman ve her asırda yegâne örnektir.
İstikametin ve ölçünün kaybolduğu çağımızda alemlere rahmet olarak gelen kutlu nebinin örnek yaşamını, kalitesini önümüze koymak onun öğretilerini yaşamın tüm alanlarında referans almak gerekiyor.
Bu kısa girizgahtan sonra yazımızın başlığına dönersek insan bir anlamda fotoğraf gibi olmalı! Kaliteli fotoğraf gibi…
O halde temel soru: Kaliteli insan , ya da insanı kaliteli yapan detaylar nelerdir?
Her şeyden önce tevazu ve sakinlik, bence bir insana en çok yakışan, onu kaliteli gösteren, saygı uyandıran iki özellik!
Günlük telâşlara kapılıp heyecan içinde yaşamak, fevri ve ben-merkezci düşünmek; sıradan insanların -hepimizin- yaptığı şeyler.
Olayları ve olguları sakinlikle karşılamak, gerektiği gibi, gerektiği ölçüde tepkiler vermek ise sadece bilge insan işi.
Sakin, mesafeli gözükürken aynı zamanda bizi gözleriyle kucaklayan insanlara hep hayran kalırım.
O insanlar; kalbi hastalıklardan kendini arındırmış, kendi dışında bir dünya-ve evren- olduğunu fark etmiş, kendini geride bırakıp yola revan olmayı bilmiş kimselerdir.
Bir yere ulaşma çabaları yoktur. Bu yüzden aceleciliği toy zamanlarında bırakmışlardır.
Asıl meselenin hedefe ulaşmak değil, yolda olmak olduğunu kavramışlardır. Bu şekilde de egolarından, hırslarından arınmışlardır. Hayatta her şeyin olabileceğini kabullenmişlerdir. Hiçbir şey onları şaşırtmaz ve telaşlandırmaz. Bu yüzden sorunlarınıza aklıselim çözümler getirebilirler.
Böyle insanlar görürseniz korumaya alın. Sevin.Kaybetmeyin!
Bir başka kaliteli insan ölçüsü alçakgönüllülük ve mütevazı olabilmek… Erdemlerin en makbul olanıdır.
Mütevazı yaşayan ve karşısındakine karşı alçakgönüllü olan insandan zaten asla kötülük gelmez. Dolayısıyla başkalarına saygısı olan ve egosu olmayan, “dünyayı ben yarattım demeyen”, serveti ve makamı ile karşısındakine tepeden bakmayan insanlar lazım bu hayatta.
Zengin olmak kadir kısmet işi, zira gönlü zengin olmak kadir erdem işidir. İnsanı kaliteli yapan gönül zenginliğidir.
Yani demem o ki; karşısındakini dinlemesi, güler yüzlü olması, selam vermesi, yardım etmesi, ses tonu, iyimser bir yaklaşım sergilemesi, çocukları sevmesi, hayvanları sevmesi, kibar olması…
Başka…
Samimiyet ve içtenlikle laçkalığı birbirine karıştırmaması,
Doğuştan sahip olduklarıyla övünmemesi, Hatta genel olarak övünürken aşırıya kaçmayıp hakkaniyetli olması. Başkalarını överken daha cömert olması,
Başkalarının alanına girmemek, yaşam tarzı veya tercihleri üzerinden yorum yapmamak.
Netice olarak kaliteli insanlar;
- merttir,
- doğrudur, doğru olanı yapar,
- dürüsttür,
- cesurdur,
- sır tutar,
- başkalarıyla uğraşmaz, işinde gücündedir,
- dedikoku yapmaz,
- asla yalan söylemez,
- iyi bir dinleyicidir,
- saygılıdır,
- kibirlenmez, kimseyi küçük görmez, tevazu sahibidir,
- bir şeyi anlamadan dinlemeden araştırmadan fikir yürütmez,
- daima okur, araştırır,
- yardımseverdir,
- bilmediği şeylere 'bilmiyorum' der, istemediği şeyleri başkalarına yaranmak için yapmaz, gerekiyorsa yapar, gerekmiyorsa hayır demesini bilir,
Değerli dostlar; İnsanlar fotoğraf gibidir.
Ne kadar büyütürsen o kadar kalitesi düşer fakat kalite insanı büyütür.
Vesselam…