Ben de çalışma hayatındaki bu tanımları yeni öğrendim. 

Kartal denilen; işinden başını  kaldıramayan, masası her zaman iş ile dolu, sohbet edecek zamanı olmadığı için iş arkadaşları arasında da asosyal olarak tanımlanırmış.

Köpek balıkları ise,  çalışmadığı halde kendisini çalışır gösteren, onların yaptıkları işleri de kendi yapmış gibi takdim eden, çalışan diğer arkadaşlarının köpek balığı gibi kanını emdiği için bu benzetme ile tanımlanıyormuş.

Sene sonu geldiğinde bile köpek balıklarına daha yüksek, kartallara daha düşük haklar layık görülürmüş.

Fakat kartallar başlarını kaldırdıklarında hemen durumu farkeder ve uçarlarmış.

Çünkü kartallar yüksekten uçarlar.

Bu tanımları öğrenince ben de geçmişteki çalışma hayatıma baktığımda meğer böyle olaylara bayağı şahit olmuşum.

Biz de çalışma hayatımızda böyle arkadaşımızdan uçup gittiklerinde çok üzülmüş fakat sonrasında onun adına çok sevinmiştik. 

Çünkü kendilerine çok güzel bir düzen kurmuştular.

Gerçekten kartallar yüksekten uçarmış.

Peki köpek balıkları ne oldu? diye sorarsanız,

İnanın nerede olduklarını, nerede yaşadıklarını, ne yeyip, ne içtiklerini, hatta hayatta olup olmadıklarını bile  kimse bilmiyor.

Çalışma hayatı böyle de ticaret hayatı farklımı?

Hiç farklı değil...

Boşuna denmemiş,

“Çekirge bir sıçrar iki sıçrar...”