İkamet ettiğimiz Trabzon şehir merkezinde bayram yemekleri babamın bayram namazından gelişini bekler müteakiben ailece veya amcam daha büyük olduğu için amcamlarla hep beraber yerdik.

Kelkit’e köye gittiğimizde ise babam aile büyüğü olduğu için bayram yemekleri aile ve akrabalarımızla her bayramda bizim evde yenirdi.

Köyde genellikle bayram yemekleri köy odasında toplu yenir.

Ben de hem çok merak eder, hem de birlikte yemeyi çok arzu ederdim.

Genellikle yazları gittiğimiz köyümüzde bir bayram yaz ayına denk gelince köy odasında biz de herkesle birlikte bayram yemeğimizi yiyelim diye babama ve anneme kabul ettirmiş ve yemeğimizi alıp köy odasında gitmiştik.

Yer sofraları kuruldu. Gelen yemekler sırayla ortaya geliyor bir iki bilemediniz üç kaşık alınıyor diğer odadaki kadınların ve çocukların toplu olarak yediği tarafa gönderiliyordu.

Yıllarca düşündüm neden bir iki kaşık alınıyor, bitirilmeden diğer yemeğe geçiliyor diye...

Sonradan öğrendim ki zenginin de fakirin de yemeği odaya geliyor, kimi yağlı kimi yavan, kimi etli, kimi etsiz...

Falancıların yemeği yenmedi, filancaların yemeği çok beğenildi en çok onlardan gelen yemek yendi denmesin diye yemeklerden eşit oranda alınıp kaldırılıyor.

Şu geleneğin, anlayışın güzelliğine bakarmısınız?

Tam “Edep ya hu” nun bire bir karşılığı.

Ernail Koç