Her yıl 27 martta dünya tiyatro günü kutluyoruz. Tiyatro nedir? Tiyatro yapmak için drama yapmak bilmek şart mı? Bir edebiyat türü olarak tiyatro, oyuncular tarafından, seyircilerin önünde temsil edilmek amacıyla yazılmış eserlerdir.  

Tiyatro tekniklerinden yararlanılarak bir fikri, yaşantıyı ya da olayı oyun veya oyunlar geliştirerek öyküleştirmeye drama denir. Yani drama ve tiyatro bir bütündür. Eğlendirme amacı olan tiyatro, insanın kendisini ve toplumla olan mücadelesini bir sahne aracılığıyla yansıtırken, eğitmeyi de amaçlar. 

Kızıyorum bazen nerde o eski günler, eski bayramalar, eski sinemalar, eski tiyatrolar diyene ama gerçekten nerede o eski tiyatrolar. Çocukluğumun geçtiği şehirde tiyatro biletlerinin satıldığı gişedeki kuyrukları hatırlıyorum. Mevsimi yoktu tiyatronun okullarda yapılan müsabakaların her zaman hazır olurduk. Şimdi gençler hem ilgisiz hem de tiyatro hakkında bilgileri yok temel eğitim düzeyinde bile yok. 

Bunun için GENÇLİK MERKEZİ gibi kurumlarda bizler destekliyoruz tiyatro kulüpleri kuruyor ve destekliyoruz da ama. Kültür zenginliği içinde önemli yeri olan tiyatronun gençlere öğretilmesi için daha etkin sanat politikaları üretilmelidir. Okullar, yerel yönetimler ve çeşitli kültür kurumlarında, gençlerin tiyatro eğitimine yönelmeleri konusunda çaba gösterilmelidir. 

Tiyatro eğitimi gençlere, dayanışmayı, paylaşmayı, sorumluluk duygusunu, düşünerek yorumlamayı, topluluk içinde doğru ve güzel konuşmayı öğretir. Toplumun eğitiminde çok önemli rolü olan tiyatro, yaşamda eksik görülen durumu eleştirerek doğru yolu göstermek, toplumu belli bir doğrultuda ileri götürmek, gayesini gütmüştür. 

Tiyatro sanatı tarihe tanıklık eder; Dünya’yı, hayatı, insanları seyrederek ve anlayarak bilgiyle doğru yorumlamak en önemli görevidir. (DOĞRU YORUMLAMAK ÖNEMLİ) Tiyatronun doğasında özgürlük vardır, haksızlığa karşı direnmek vardır. Tiyatro insanı, insana insanla anlatan tek sanat dalıdır. İnsanın ruhunu anlatır, insanın ruhuna iyi gelir. 

İnsana kültür kapısını açan büyük bir anahtardır. İnsanoğlu yeryüzünü gezdikçe, toprağı kazdıkça geçmiş uygarlıkların izini buluyor. Hepsinde tiyatro başta geliyor. Gençlerin sanat konularındaki ilgisizliği, maalesef tiyatro içinde geçerli olmaktadır. Çoğu vakitlerini büyük alışveriş merkezlerinde, kafelerde geçiriyorlar. Kendilerine sanat rehberi olarak popüler kültürü seçiyorlar. Gerçi sanatı seven gençlerimizde var, fakat sayı olarak çok az.

Gençlerimizi kötü alışkanlıklardan kurtarmak, sanatın güzellikleriyle tanıştırmak, sosyalleşmelerini, araştırıcı ve uzak görüşlü olmalarını sağlamak için tiyatro sanatına ve bu konuda mücadele verenlere destek olmalıyız.  

Tiyatro, toplum kültürünün aynasıdır. Yazımı sonlandırmadan Türk tiyatrosunun sembol isimlerinden İLK TÜRK MÜSLÜMAN KADIN tiyatrocumuz AFİFE JALE’yi ve sevgili hemşehrim FERHAN ŞENSOY’u ve ahirete intikal etmiş tüm tiyatroya emek vermiş tiyatrocularımızı rahmetle anmak isterim.