Bayramlar, bilindiği üzere birlik, beraberlik, kardeşlik ve dayanışma duygusunu ön plana çıkaran önemli günlerdir.
Kısa bir süreye inhisar etse de hayır, bereket ve neşe yoğunluğunun yaşandığı eşsiz zaman dilimleridir. Bu zaman dilimi içerisinde toplumsal yapımızın güçlenmesine katkı sağlayan bayramlar, millet olarak yaşanılan sorunların çözümünde ortak hareket etmemiz için önümüze çıkan önemli bir fırsattır. Böyle değerlendirilmesi gerekir diye düşünmekteyim.
Bu yıl 4 Ekim 2014 günü idrak edeceğimiz Kurban Bayramını haftanın son ve gelecek haftanın ilk günlerinde ulusça huzur ve güven içinde geçirmemiz en büyük arzumuzdur. Bu arzunun tabii ki komşu ülkelerdeki ve diğer ülkelerdeki Müslüman kardeşlerimiz için de geçerlidir.
Bir başka arzumuz ve temennimiz ise uzun bir yaz tatilinden sonra bayram sürecinin bir tatil havasında geçirilmemesi ve ülkemiz başta olmak üzere tüm islam ülkelerinde amacına uygun bir şekilde icra edilecek olmasıdır. Yani sılaya olan özlemin giderildiği, coşku ikliminin yaşandığı, aileden başlayarak tüm toplumsal mekânlarda; küskünlükler, kavgalar, kötü sözler yerini dostane hislere, sevgiye, saygıya ve tebessümlere bırakmalıdırlar.
Hatırlanmak ve hatırlamak gibi yüce duyguların yaşanmasına vesile olan bayramlarımızın dünü ve bu gününü karşılaştırırken “nerde o eski bayramlar” diyen dostlarımıza da diyecek bir çift lafımız elbette olacaktır.
Eski ve günümüzdeki bayramlar da değişen bir şey yok. Dün susamlı akide şekeri yerken, bu gün çikolata yiyorsun. Geçmişte elindeki harçlıkla kurabiye, çatapat alan çocuklar bu gün dondurma ve telefonuna kontör alıyorlar. Dün sizler babacığım elini öpem bayramın kutlu olsun derken, bu gün senin çocuğun bayramın kutlu olsun babiş diyor. Ya da en yakın okey salonundan telefonla mesaj atıyor.
Bizi biz yapan değerlerimizden birisi ve en önemlisi olan bayramlarımız, geçmişle geleceğimizi birbirine bağlayan ve insan olduğumuzu hatırlatan unsurlar olarak asla vazgeçemeyeceğimiz değerlerimizdir.
Bu duygularla herkesin bayramını kutlar mutlu gelecekler dilerim.
Kısa bir süreye inhisar etse de hayır, bereket ve neşe yoğunluğunun yaşandığı eşsiz zaman dilimleridir. Bu zaman dilimi içerisinde toplumsal yapımızın güçlenmesine katkı sağlayan bayramlar, millet olarak yaşanılan sorunların çözümünde ortak hareket etmemiz için önümüze çıkan önemli bir fırsattır. Böyle değerlendirilmesi gerekir diye düşünmekteyim.
Bu yıl 4 Ekim 2014 günü idrak edeceğimiz Kurban Bayramını haftanın son ve gelecek haftanın ilk günlerinde ulusça huzur ve güven içinde geçirmemiz en büyük arzumuzdur. Bu arzunun tabii ki komşu ülkelerdeki ve diğer ülkelerdeki Müslüman kardeşlerimiz için de geçerlidir.
Bir başka arzumuz ve temennimiz ise uzun bir yaz tatilinden sonra bayram sürecinin bir tatil havasında geçirilmemesi ve ülkemiz başta olmak üzere tüm islam ülkelerinde amacına uygun bir şekilde icra edilecek olmasıdır. Yani sılaya olan özlemin giderildiği, coşku ikliminin yaşandığı, aileden başlayarak tüm toplumsal mekânlarda; küskünlükler, kavgalar, kötü sözler yerini dostane hislere, sevgiye, saygıya ve tebessümlere bırakmalıdırlar.
Hatırlanmak ve hatırlamak gibi yüce duyguların yaşanmasına vesile olan bayramlarımızın dünü ve bu gününü karşılaştırırken “nerde o eski bayramlar” diyen dostlarımıza da diyecek bir çift lafımız elbette olacaktır.
Eski ve günümüzdeki bayramlar da değişen bir şey yok. Dün susamlı akide şekeri yerken, bu gün çikolata yiyorsun. Geçmişte elindeki harçlıkla kurabiye, çatapat alan çocuklar bu gün dondurma ve telefonuna kontör alıyorlar. Dün sizler babacığım elini öpem bayramın kutlu olsun derken, bu gün senin çocuğun bayramın kutlu olsun babiş diyor. Ya da en yakın okey salonundan telefonla mesaj atıyor.
Bizi biz yapan değerlerimizden birisi ve en önemlisi olan bayramlarımız, geçmişle geleceğimizi birbirine bağlayan ve insan olduğumuzu hatırlatan unsurlar olarak asla vazgeçemeyeceğimiz değerlerimizdir.
Bu duygularla herkesin bayramını kutlar mutlu gelecekler dilerim.