Gazetemizdeki görevim gereği katıldığım toplantı ve törenlerde duruma göre görüş bildirmemize olanak tanındığı anlar oluyor. Kimi zaman fark edilmediğimiz anlarda olabiliyor. Bu durum elbette ki bizim için umursanmadığı anlamına gelmiyor. İstisnalar var mı? Konumunu bilen yöneticiler için var. 

Geçtiğimiz günlerde GTSO'nun bir belge törenine katılmıştık. İki kursiyere de sertifikalarını vermek şahsıma nasip olmuştu. Son derece keyif aldığımı söyleyebilirim. Bizi fark edip te fark ettiğini her ne kadar gizlemeye çalışmış olsa da işin mimarının oda başkanı Sayın Akçay'ın olduğu gözümüzden kaçmadı.

Fark etmek, farkındalıkların farkında olmak, küçük te olsa başarıları takdir etmek, kadirşinaslık duygusu olsa gerek. İnsan, varoluşunun bir gereği olarak fark edilmek ister. Çünkü fark edilmek varlığımızı pekiştirir. 

Fark edilmenin bu farklı psikolojisini ister istemez bu sütuna taşıma gereğini duydum. Ve konuyla da birebir örtüştüğü için Can Yücel'e ait “Farkında olmalı insan” adlı şiirle de özdeşleştirmek istedim. Şiir uzun. Son dizeleri ile yetinelim:

Farklı olmalı insan