Sen de gittin demek böylesi sessiz,
Gümüşhane şimdi kaldı kimsesiz.
Sol yanım biçare dolmuyor sensiz,
Bir güzel Hümeyra geçti şehirden.

İsmail HAYAL

“En fazla üç yıl” yaşar demişlerdi güzeller güzeli Hümeyra için doğduğu zaman doktorlar. Ama o Gümüşhane toprağının kokusunu almış üç yıl nedir ki onun gibi azimli bir kız çocuğu için.

Hacı Nafi Aygün ve Gönül Hanımın biricik güzeller güzeli kızı azmederek tutundu hayata. Elma, ceviz, kiraz ve armut ağaçları ile süslü bahçesinde oynadı, zıpladı, okula gitti, okudu ve Vakıfbank’ın en çalışkan memurlarından biri olarak uzun yıllar görev yaptı. Emekli olduktan sonra Antalya’da ailesi ile birlikte yaşamaya başladı. Hastalığı nedeniyle yatağa bağlı olarak ömrünün kalan kısımlarını Gümüşhane adına kurulan her türlü grup ve oluşumlarda sonuna kadar savaştı. Yazıları, sözleri, inancı, gayreti ve fikirleri ile Gümüşhanelilerin önünü açtı.

Sadece üç yıl ömür biçen doktorlara inat inadına ve sağlıklı yaşadı. Ve bunları kaleme alarak bu durumda olan ve olacak olan bizlere umudu, sevmeyi, inanmayı, her şeye rağmen hayata sımsıkı tutunabilmeyi öğretti.

Yazları birkaç ay Harşit Çayı’nın kenarında yer alan mütevazı evlerinin bahçesinde semaverden çay içti, sevenleri ile hasbıhal etti, hasretliğini giderdi. Babasını ve annesini peş peşe kaybettikten sonra artık hayata tutunacağı bir dalı kalmadığını hissetse de inadından asla vazgeçmedi. Yener abisi onun en büyük dayanağı ve moral kaynağı oldu.

Nerede şiirlerimin isim babası oldu. Çıkardığım kitaplara muhteşem yorumları ile manevi destek oldu. Antalya’da mütevazı hayatında yaşarken dünyanın, Avrupa’nın ve Türkiye’nin dört bir köşesinde Gümüşhanelileri sanal alemden buldu, destekledi. Onlarla birlikte tren yolu, çevre yolu, eğitim, sağlık, maden, ticaret başta olmak üzere birçok alanda şehrimizin haykıran ismi, hakiki sesi oldu.

Gümüşhanespor maçlarına giderken onun evinin bahçesinin önünden geçerken gözlerim cama bakar ve onun o gülen güzel yüzünü görürüm diye bakardım.

Tarihler 2022 yılının Mart ayının ilk çeyreğini yani bugünü 7 Mart’ı işaret ederken acı haberini Antalya’dan aldık. Şimdi Antalya’da bir evimiz daha kapandı. Gümüşhane’ye hasret yaşadı ama anne babasının mezarları orada diye onların kucağında ebedi uykusuna daldı. O kocaman kapkara gözlerinin ışığı söndü.

Gümüşhane’nin bir yanı yetim, yüreğimizin tamamı tarumar oldu. Neşe kaynağımız, gülen yüzümüz, doğru sözlümüz, güzeller güzelimiz Hümeyra Aygün ablamız bu dünyanın kahrını, derdini, kasavetini, çilesini artık geride bırakarak asıl hakiki ebedi âleme tevdi eyledi.

Rabbimizden güzel ablamıza rahmet, geride kalan ailesine, tüm sevenlerine, Gümüşhanelilere sabırlar diliyorum.

Sadece üç yıl diyenlere inat uzun, güzel ve dolu dolu yaşadın. Geride o siyah beyaz çocukluğun, elma ağacına dayalı fotoğrafın, o tatlı anıların, azmin, inancın, muhteşem öğütlerin ve tertemiz adın bizlere miras kaldı.

O asıl buluşma gününde buluşmak üzere hoşça kal güzel ablam. Sevgiyle…