Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi,
Olmaya devlet cihanda, bir nefes sıhhat gibi
Muhibbi

Kaydı, kayıyor, yıkıldı, yıkılacak, altında su var, göze var, yeri çok ters bir yer, sırf birilerinin rantı için oraya yapıldı, yok şöyle, yok böyle derken nihayetinde Gümüşhane Devlet Hastanesi sessiz sedasız açıldı.

Şimdi bardağın dolu ve boş tarafına bakarak hemen her gün belki yüzlerce hemşerimizin “Gümüşhane’de neden yok” serzenişlerine cevap verememekten ve bizzat bir ucu ile büyük sıkıntılar yaşadığım bu konuda sürekli ertelememe rağmen bugün bu köşe yazısını yazma ihtiyacı hâsıl oldu. Buna da bir şikayetten ziyade halkımızın istekleri karşısında şehrin yazan bir kaleminin hassasiyeti diyelim.

Öncelikle bardağın boş tarafına bakarak hastanenin yeri gerçekten çok yanlış bir tercih olarak bir kenarda dursun. Dolu tarafından bakacak olursak adeta beş yıldızlı otel konforunda modern bir binayı şehrimiz kazandığı için müteşekkiriz.  

Şimdi gelelim duygusal kısmına. Eşim yaklaşık 4 yıldır kanser hastası ve süreç gerçekten bizler adına son derece zor ve meşakkatli geçti, geçmeye de devam ediyor. Sebeplerini çok kereler yazdığım için şimdilik bir kenara bırakalım, şehrimizde kanser hastalığı hemen her gün üstüne koyarak artma eğiliminde. En yakın Trabzon ve Erzurum’da onlarca kanser hastamız şifa aramaktadırlar. Hastalığın teşhisi, ışın ve kemoterapi süreci, Gümüşhane’den gitmek ve gelmek hem maddi ve hem de manevi açıdan hem hastalarımız ve hem de yakınları olan bizler açısından adeta bir yıkım.

Bu yüzden ister kanser hastası yakını olarak, ister bu şehrin duyarlı bir kalemi olarak Gümüşhane Devlet Hastanesi’ne bir Onkoloji Bölümü açılması çok mu zor diye sormak istiyorum. Yıllık ilaç raporu ve üç ayda bir kontrol için özel aracımız da olmadığı için minibüsle onca yolu gelip giderken çok perişanlık çektiğimi tahmin edebilirsiniz. İlk etapta çok zor olabilir kabul ediyorum o zaman ikinci bir alternatif olarak bizim hastanede görev yapan Dâhiliye Uzmanlarına kullandığımız kanser ilaçlarının raporunu yazma yetkisi verilemez mi?

Ki kanser ilaçları devlet katkısı olmasına rağmen son derece yüksek miktarlarda bizleri zor duruma düşürmektedir.

İkinci bir neden yok kısmına gelirsek ‘Hamam’ karşımıza çıkıyor. Tarihe baktığımızda Mimar Sinan bir camii inşaatında bir işçinin gayet yavaş ve hatta çalışmadığını görünce sebebini soruyor. İşçi derdini söyleyince Sinan hemen camii inşaatını durdurarak ilk iş hamama başlıyor.    

Vakti zamanında şehrin dört bir yanındaki tarihi hamamları ile bezeli şehrimizin var olan bir hamamı yıllardır kapalı durmaktadır. Alan işletmeciler müşteri yokluğundan zarar ettiğini öne sürerek kısa zamanda kepenk kapatıyor. Bu bağlamda şehrimizin çalışkan Belediye Başkanı Sayın Ercan Çimen’den zaten belediyemize ait olan bu hamamı belediyede olarak ‘Gümsaş’ çatısı altında yeniden ve modernize edilerek halkımızın hizmetine sunamaz mı?

Bir üçüncü neden yok kısmında hemen her şehirde ve hatta bir zamanlar ilçemiz olan Bayburt’ta dahi olan “Meyve-Sebze Hali” neden Gümüşhane’mizde yok diyerek yazma ihtiyacı duyuyoruz.

Evet, kimseyi rencide etmeden, bu şehirde kalarak bu şehre hizmet eden bir evladı olarak şehrimizin hemen tamamının hissiyatı olan Onkoloji Bölümü, Hamam ve Sebze Meyve Hali konusunda acil ihtiyacın giderilmesi şehrimizin faydasına olacaktır.

Ve bir başka beklentimiz de şudur ki Trabzon’da hizmet veren özel hastanelerimiz hastayı ayağına değil hastaneyi bizim ayağımıza getirmesini umut ediyoruz. Gümüşhanelilerin bu hizmetleri almaya hakkı vardır ve bekliyoruz.