Yıllar önce kamyoncu müşterimin anlattıkları;

- Yük götürüyorum, yolum Gümüşhane’den geçiyor. 

Daha önceki şehirlere yüklerini taşıdığım müşterilerimle bir takım sıkıntılar yaşadığım için gayet sinirlerim bozuk, resmî dairede işlerim de var, dedim Gümüşhane’de hem biraz dinlenirim hem de falan daireki işlerimi halleder , yoluma devam ederim. 

Bir taraftan da bana zorluk çıkarırlarsa bağırır, çağırır hiç olmazsa biraz boşalır, rahatlarım diye aklımdan  da geçiriyorum.

Daireye girdim memur bana ne soruyorsa ben aksi cevap veriyorum. O güzel güzel bana izah ediyor, ben aksi aksi cevap veriyorken bir  müddet sonra o kadar yumuşadım ki bu sefer yaptığımdan utanmaya başladım.

İşlerimi bitirdikten sonra teşekkür ederek gayet memnun bir şekilde ayrıldım.

Ne sakin insanları varmış şu Gümüşhane’nin, demişti.

Ben bu anıyı yıllarca aklımda tuttum.

Gümüşhanenin rakamlarıyla daha yakından ilgilenebildiğim yıllardı. 2000 yılında dönemin İl Emniyet müdürü ile bir sohbetimizde yıllık suç oranı ile ilgili; 

- Türkiyede suç oranı en az illerdeniz, bütün ilde yılda 364 olay, sadece birisi ölümlü, diğerlerinin  en ağırları kız kaçırma ve su kavgası, hepsi de sonradan anlaşma ile sonuçlanıyor, demişti.

Ölümle sonuçlanan hükümlüyü de yakından tanıyordum, psikolojik problemleri olan bir vatandaşımızdı. Nitekim tedavisinin de sonunda demek ki pişmanlık yaşadı ki hapiste intihar etmişti.

Suç oranının düşüklüğü benim için güzel bir duygu, darısı bütün illerimize ve ülkemize olsun İnşaallah.