“Kendi kendinizi yönetirken kafanızı, başkalarını yönetirken kalbinizi kullanın.”

Russy RUBUTİN

Vakti zamanın bahrinde bu şehrin çok önemli doktoru, akademisyeni, ilklerin temsilcisi, sivil toplumcu ve Gümüşhane sevdalısı Prof Dr Ayla San’ın “Elmamı Geri İstiyorum” adlı makalesinden alarak ilhamı aynı ad altında bir köşe yazısı yazmıştım.

Gümüşhane’nin bir zamanlar markası olduğu halde gitgide tükenme noktasına gelen elma, armut, ceviz, dut gibi ürünlerin ıslahı ve yaygınlaştırılması konusunda dilimizin döndüğünce bir şeyler yazmaya çalışmıştım. Zira meyvecilik işinde uzman olan kişilerden de yardım alarak göbek elmasından, Hacı Hamza armuduna kadar her birinden otuzar çeşidi dile getirmiş bu bağlamda neler yapılabilirin suallerini sormuştum.

Ancak gelin görün ki şehrimizin de eniştesi olan ve 16 yıl gibi uzun bir süre koltuğu dolduran zat-ı muhteremin büyük bir hışmına uğrayarak hiç hak etmediğim halde hakaret işittim. Aynı hakaret ve şikâyeti bir başka il müdürü daha yaparak beni valiye şikâyet etmeyi bir borç bilmişti.  

Koltuklar değerli değildir. Koltuğa değer veren oraya oturanın karakteri ve şahsiyetidir. Gel zaman git zaman kimseye miras olmayan o koltuğa öz be öz Gümüşhaneli genç bir müdür oturdu. Sebep olanlardan, bu müdürü buraya atayanlardan Rabbim bin kere razı olsun.

Geldiği günden itibaren koltuğu bir kenara bırakmış şehrin tüm ilçelerini adeta hallaç pamuğu gibi harmanlamış ve ilk iş olarak şehrimizin tarım ve hayvancılık alanının swot analizini yapmıştır. Şiran Gorzof’tan, Köse Salyazı’ya, Kürtün Demirciler’den Torul Herek’e, Kelkit Öbektaş’tan Gümüşhane Yağmurdere’ye adım atmadığı toprak kalmamıştır. 

Bölgenin var olan bitki, sebze ve meyve çeşitlerinin isimlerini masaya yatırmış, sulamadan tohuma, makineden gübreye, hayvancılıktan arıcılığa, tavuktan balıkçılığa, tarımsal manada her ne var ise bir bir Gümüşhaneli çiftçilerin girişimcilerin istifadesine sunmuş, başarılı projeleri de desteklemeye devam etmektedir.

Bugün eksikliğini hissettiğimiz bu şehrin marka değerlerini yeniden hayata geçirmeye gayret göstermektedir. Gençliğinin de verdiği dinamizmle günün yirmi dört saatini adeta kırk sekiz saate çıkarmayı kendisine şiar edinerek her türlü fikre de saygı göstermektedir.

Gümüşhane’nin hayat damarı olan 3 T (Tarım-Ticaret ve Turizm) ilki tarım alanında Gümüşhane olarak böylesi gayretli müdürlerimizi görmek bizleri ziyadesiyle memnun etmektedir. Kendisine yol gösterenleri azarlamayan aksine onlara teşekkür eden idarecilerimizi görmek istiyoruz.

Bu şehrin hemen her alanda çalışkan ve gayretli idarecilerine, mesaisini projelere ayıran amir ve memurlarına, el ense yapmayan işçilerine, geldiği gün gitmenin hesabını yapmayan öğretmenlerine, doktorlarına, mühendis ve hemen her alanda çalışanlarına ihtiyacı vardır. Bu hepimizin asli görevidir. Akşam olduğunda yastığa kafasını koyduğunda;

“Bugün Gümüşhane adına ne yaptım” diyerek muhasebe yapabilen ve bu bağlamda yeni güne besmeleyle başlayabilen çalışanlarımıza ihtiyacımız vardır. Bu zihniyette olmayanların bu şehre ve kendisine verebileceği asla bir şey olmaz/olamaz da.

Evet, bu genç, dinamik ve güler yüzlü idarecimiz Gümüşhane’nin Tarım İl Müdürü Edip Birşen. Bu tür idarecilerimizin sayısının artması dilek ve temennileriyle kendisine bu şehre kazandırdığı her hayırlı ve başarılı çalışmalarından dolayı sonsuz şükranlarımı sunuyorum.