“Mümin kadınlara da söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar ve iffetlerini korusunlar.”
Nur Suresi

Üniversiteler şehrin dışarıya açılan misyonları ve vizyonları ile marka değerleridir. Her ne kadar bazı sebeplerden ve çekincelerimden dolayı her şehre bir üniversiteyi kabul etmesem de Gümüşhane Üniversitesi’nin birçok dalda başarılara imza atması, şehrin ekonomisine katma değer kazandırması açısından önemsiyor ve destekliyorum.

Şehirleri eğitim, kültür ve sosyo-ekonomik açıdan zirvelere taşıması beklenen üniversitelerimizin Gümüşhane gibi küçük, inanç ve değerlerine daha yoğun bağlı olduğu bir şehirde meydana getirmiş olduğu ahlaki dezenformasyonu da kulak ardı edemeyiz.

Gümüşhane Fatih Parkı’nda neredeyse anadan üryan bir vaziyette olan bir öğrencimize hiç de sert olmayan bir tepki göstermiştim. Bana dediği;

“Ama sizin kızlarınızda bizim gibi giyiyor” sözü üzerine ona;

“Bizim çocuklarımıza iftira etmeyin” dediğimi hatırlıyorum.

Okullar tatile girdiğinde maalesef o kızımızın tespitinin yerinde olduğunu anladım. ‘Üzüm üzüme baka baka kararır’ cihetinden o fotoğrafı gören bizim kızlarımız adını moda diyerekten önce göbeklerini açmaya başladı. Baktılar ki şehirden hiç tepki gelmiyor yarın nerelerini açacaklar Allah bilir.

Önümüze ‘biz özgürüz’ bariyeri getiren kızlarımıza bizler de ‘bizim özgürlüğümüz ne olacak, biz sizlerin mahreminizi görmek zorunda mıyız’ da diyemiyoruz.

Yazının burasında bir anekdot paylaşayım dilerseniz.

Kelkit’te görev yapan bir öğretmen arkadaşıma;

“Bu manzaralar Kelkit’te de yaşanıyor mu?” diye sorduğumda aldığım cevap gençliğimizin maalesef “el haya vel iman” noktasında ne kadar eksik olduklarını müşahede ettim.

Kelkit'te yaşlı bir emice çırılçıplak bir kız öğrenciyi uyarayım demiş. Kız ne derse beğenirsiniz.

"Emice bakiyorsan bak bakmıyorsan zırlama...!"

Otuz yıllık bir eğitimci ve baba olarak şehrimize okuyan ve bu sene ilk defa gelecek olan öğrencilerimize seslenmek istiyorum.

Bu şehir küçücük, değerlerine sımsıkı bağlı, dışarıya göç veren ve mahrumiyeti başarıya döndürebilen, çalışkan insanların yaşadığı yerdir. Gelen coğrafyası ve imkânsızlıklarından dolayı ağlar deseler de kaldığı süre boyunca bu şehre öylesine bağlanırlar ki giderken bu sefer ayrılışından dolayı hüznünden ağlar.

O yüzden geldiğiniz yerin sosyal hayatı, kültürü, eğlence yapısı, inancı farklı farklı olabilir. Geldiğiniz şehir görmek istemediğiniz bir insana bile günde en az beş defa rastladığınız ve selam verdiğiniz bir yerdir. Son yıllarda biraz tahribat alsa da muhafazakâr bir şehirdir.

İnsanı her şeye rağmen altın kalpli iddialı ve yanlış olsa da dışarılara göre fena sayılmayan bir yapıdadır. Bizlerin ve sizleri bu şehre tek gayesi okumak amacıyla gönderen ailenizin de istediği gibi şehrin kültürel ve ahlaki yapısına uygun olarak bu misafirliğinizi en tatlı şekilde tamamlamanızdır. Affedersiniz ama evinizde anne ve babanızın yanında salonda oturamayacağınız kıyafetlerle (kıyafet demeye bin şahit ister) şehrin ana caddelerinde gezerek kimsenin sabrını imtihan etmeyiniz.

Yukarıda da ifade ettiğim gibi sakın ha bizlerin karşısına;

“Amaaaaaa, ben özgürüüüüüüüm!” gibi saçma sapan tezlerle çıkmayın.

Unutmayınız ki aileniz sizleri kafelerde elin kızları ile findirdeşin, gününüzü gün edin, para harcayın diye göndermedi. Sizi milli ve manevi değerlere saygılı ve sadece okuyun, memleketin hayrına çalışan bireyler olarak bu şehrin geleceğini yönetecek kadrolara yetişin diye okutuyor.

Evet, son cümle olarak diyeceğim şudur ki;

“Değerli kardeşim. Edebinizle, ahlakınızla, mantıki giyim kuşamınızla başımızın üstüne hoş ve sefa geldiniz.”