“Veren el alan elden üstündür”
Hadis-i Şerif
1989 yılında cebinde beş parası olmayan ve hayatında ilk defa gurbete çıkan biri olarak Ankara Gazi Üniversitesi’ne gidişim ve orada ne bir burs, ne de bir kredi almadan yanına sığındığım üç öğretmen arkadaşın yemeklerini yapma ve bulaşıklarını yıkama karşılığında okuduğum o zor yılları hatırladıkça gözlerim dolar. O yüzden olsa gerektir ki öğretmen olduktan sonra kendimi bu tür hayır işlerine verdim. Bu tür vakıf ve derneklerde gönüllü olarak görev aldım, almaya da devam ediyorum.
Görev aldığım vakıf ve derneklerin içlerinde; maalesef verdiği küçücük bir yardımı dağlar gibi gösterip her an gazete manşetine çıkmayı erdem sayanlarda vardı. Bu nedenledir ki sırf başındaki insanın kendi egolarını tatmin ettiği, alkış almayı marifet saydığı ve hep ben felsefesindeki bir derneğimizden gördüğüm lüzum üzerine istifa etmiştim. Öte yandan verdiği bursun öğrenci tarafından bilinmesini istemeyen ve karşılığında bir hayır duadan başka hiçbir isteği olmayan yiğit gönüllü insanları da tanıdım.
Burs vermek zor iştir. “Veren el alan elden üstündür” muhakkak. Ancak alan eli kırmamak, gururunu incitmemek, borçlu hissettirmemek, minnet karşısında ezmemek gerekir ki bunu tam olarak yaptığımız söylenemez. Herkes burs almak istiyor haliyle. Evi, arabası, kendi ve eşinin maaşı olanların küçücük bir burs için çaldığı kapıları biliyorum ben. Kendisi burs verecek durumda olanların bu pişkinliğine pes diyorum ben.
Burs verilecekse eğer öncelikle öğrencinin yetim olmasına bakılması gerekir. Asgari ücretle dört beş çocuk okutan bir şahsa burs verilir. Küçücük bir maaşı olan ancak oğlu uzakta ve Tıp Fakültesi’nde okuyana da burs verilir. Ancak geçen yıllarda gördüğümüz gibi üç bin TL üzerinde maaşı olanlar burs alırken emekli bir kardeşimizin çocuğuna burs verilmiyor. Çünkü o üç bin TL maaş alanın hatırlı dostları var bir yerlerde. Zaten garip olan sesini duyuramıyor ki.
Ben Yenidünya Vakfı Gümüşhane Temsil Heyeti Başkanı olarak bana başvuranları titizlikle inceledim. Yetim olanlar vardı ki onlar zaten hak ediyorlar bursu. Sonra asgari ücretle geçinenler de istisna. Bir de kıstas olarak sigara kullanmayan öğrencileri seçmeye gayret ettim. Çünkü verilen bursun eğitimde kullanılması gerekir öyle değil mi? Kim verdiği bursun duman olmasını ister ki. Ayrıca çok yakın arkadaşımın ve akrabamın çocukları da olsa eğer durumları burs almaya uymuyorsa ve ne olursa olsun bu bursu benden alamazlar. Ben buna sebep olmam, olamam. Eğer bir yerlerden bana baskı yapılsa ertesi gün Gümüşhane yerel gazetelerinde istifa haberimi okuyabilirsiniz. Artı bu vakfa burs vermek isteyen Gümüşhaneli zengin hemşeri ve işadamlarımızı da beklediğimizi ifade etmek istiyorum.
Bu yıl GÜSEV yani Gümüşhane Sağlık Eğitim Vakfı yine burs verecek. Allah razı olsun diyorum. Ancak birkaç uyarı yapacağım onlara. Yapılan başvurularda anne ve baba aylık gelirleri gerçeği yansıtmıyor. Burs verdiğiniz ailelerden kesinlikle bordro istemelisiniz yoksa çok ağır vebalde kalırsınız.
GÜSİAD burs vermeye devam ediyor ancak bu güzide derneğimize burs verenlerin zamanında burslarını vermemeleri sonucu öğrencilerin mağdur olduklarını duyuyoruz. Onlarında başarılı olanları tercih etmeleri takdire şayan.
Evet, bir yetim öğrenciyi sevindirmek, bir garibe el uzatmak, bir öğrencinin kitabını alabilmek, ev kirasına bir katkı koyabilmek, onları zor günlerinde sevindirebilmek ne erdemli bir davranıştır öyle değil mi? Rabbim el açılmadan verebilen, verdiğini söylemeyen, sağ elinin verdiğinden sol elinin haberi olamayan hayırseverlerimizden razı olsun.
Hadis-i Şerif
1989 yılında cebinde beş parası olmayan ve hayatında ilk defa gurbete çıkan biri olarak Ankara Gazi Üniversitesi’ne gidişim ve orada ne bir burs, ne de bir kredi almadan yanına sığındığım üç öğretmen arkadaşın yemeklerini yapma ve bulaşıklarını yıkama karşılığında okuduğum o zor yılları hatırladıkça gözlerim dolar. O yüzden olsa gerektir ki öğretmen olduktan sonra kendimi bu tür hayır işlerine verdim. Bu tür vakıf ve derneklerde gönüllü olarak görev aldım, almaya da devam ediyorum.
Görev aldığım vakıf ve derneklerin içlerinde; maalesef verdiği küçücük bir yardımı dağlar gibi gösterip her an gazete manşetine çıkmayı erdem sayanlarda vardı. Bu nedenledir ki sırf başındaki insanın kendi egolarını tatmin ettiği, alkış almayı marifet saydığı ve hep ben felsefesindeki bir derneğimizden gördüğüm lüzum üzerine istifa etmiştim. Öte yandan verdiği bursun öğrenci tarafından bilinmesini istemeyen ve karşılığında bir hayır duadan başka hiçbir isteği olmayan yiğit gönüllü insanları da tanıdım.
Burs vermek zor iştir. “Veren el alan elden üstündür” muhakkak. Ancak alan eli kırmamak, gururunu incitmemek, borçlu hissettirmemek, minnet karşısında ezmemek gerekir ki bunu tam olarak yaptığımız söylenemez. Herkes burs almak istiyor haliyle. Evi, arabası, kendi ve eşinin maaşı olanların küçücük bir burs için çaldığı kapıları biliyorum ben. Kendisi burs verecek durumda olanların bu pişkinliğine pes diyorum ben.
Burs verilecekse eğer öncelikle öğrencinin yetim olmasına bakılması gerekir. Asgari ücretle dört beş çocuk okutan bir şahsa burs verilir. Küçücük bir maaşı olan ancak oğlu uzakta ve Tıp Fakültesi’nde okuyana da burs verilir. Ancak geçen yıllarda gördüğümüz gibi üç bin TL üzerinde maaşı olanlar burs alırken emekli bir kardeşimizin çocuğuna burs verilmiyor. Çünkü o üç bin TL maaş alanın hatırlı dostları var bir yerlerde. Zaten garip olan sesini duyuramıyor ki.
Ben Yenidünya Vakfı Gümüşhane Temsil Heyeti Başkanı olarak bana başvuranları titizlikle inceledim. Yetim olanlar vardı ki onlar zaten hak ediyorlar bursu. Sonra asgari ücretle geçinenler de istisna. Bir de kıstas olarak sigara kullanmayan öğrencileri seçmeye gayret ettim. Çünkü verilen bursun eğitimde kullanılması gerekir öyle değil mi? Kim verdiği bursun duman olmasını ister ki. Ayrıca çok yakın arkadaşımın ve akrabamın çocukları da olsa eğer durumları burs almaya uymuyorsa ve ne olursa olsun bu bursu benden alamazlar. Ben buna sebep olmam, olamam. Eğer bir yerlerden bana baskı yapılsa ertesi gün Gümüşhane yerel gazetelerinde istifa haberimi okuyabilirsiniz. Artı bu vakfa burs vermek isteyen Gümüşhaneli zengin hemşeri ve işadamlarımızı da beklediğimizi ifade etmek istiyorum.
Bu yıl GÜSEV yani Gümüşhane Sağlık Eğitim Vakfı yine burs verecek. Allah razı olsun diyorum. Ancak birkaç uyarı yapacağım onlara. Yapılan başvurularda anne ve baba aylık gelirleri gerçeği yansıtmıyor. Burs verdiğiniz ailelerden kesinlikle bordro istemelisiniz yoksa çok ağır vebalde kalırsınız.
GÜSİAD burs vermeye devam ediyor ancak bu güzide derneğimize burs verenlerin zamanında burslarını vermemeleri sonucu öğrencilerin mağdur olduklarını duyuyoruz. Onlarında başarılı olanları tercih etmeleri takdire şayan.
Evet, bir yetim öğrenciyi sevindirmek, bir garibe el uzatmak, bir öğrencinin kitabını alabilmek, ev kirasına bir katkı koyabilmek, onları zor günlerinde sevindirebilmek ne erdemli bir davranıştır öyle değil mi? Rabbim el açılmadan verebilen, verdiğini söylemeyen, sağ elinin verdiğinden sol elinin haberi olamayan hayırseverlerimizden razı olsun.