KASIM HÜZNÜ GERÇEĞİ

Kasım ayında doğa, sonbaharın en belirgin hallerini gösterir ve kışa hazırlık süreci hızlandırır hüzün olur insanda doğada ama bu hüzün tatlı bir güzündür. Artık yazın tam anlamıyla bittiği ve sonbaharın en derin yaşandığı aydır bizim için der renklerin hüznünü yaşarız doğa ile birlikte. En güzel ay kasımdır belki de, her toplumun kendine özgü kasım ayının karşılama süreci vardır. Yaprak döken ağaçların çoğu, sarı, turuncu, kırmızı tonlara büründükten sonra yapraklarını döker ve hüzün tam anlamıyla yayılmaya başlar her canlının ruhuna. Ormanlar ve parklar dökülmüş yapraklarla kaplanır, çıplak ağaç dalları belirginleşir. Mevsimlik bitkiler solar veya kurur, bahçe işleri için hazırlık dönemi başlar. Kışlık meyve ve sebzeleri görmeye başlarız tezgahlarda. Sıcaklık düşer içimiz bir ürperir, soğukta bedenin bir kendine geliş sürecidir bu aslında yazın sıcağının vermiş olduğu o rahatlık ve gevşeme ile soğuk birden vurunca insana dinç olur insan ve doğa. Geceler oldukça serin, hatta bazı bölgelerde don olayları gözlenebilir. Yağışlar artar ıslanır doğa ve tüm canlılar. Yağmur ve yer yer dolu yağışları sık görülür. Bazı yüksek bölgelerde kar yağışı başlayabilir. Dağlar ve yaylalar karlanır bununla bile huzur bulur insan çünkü doğa gerekeni yapmıştır. Günler kısalır ve güneş ışığı daha az hissedilir. Akşam sefaları biter herkes erkenden evine çekilmenin telaşı içine girer. Peki hayvanlar doğadaki sevimli dostlarımız onlar nasıl karşılar sonbaharı. Kuşların göç dönemi devam eder; kışın sıcak ülkelere gitmek üzere hareket ederler. Yaban hayvanları kış için yiyecek depolamaya başlar veya barınak arayışına girer. Bazı böcek türleri yuvalarına çekilir veya kış uykusuna geçer. Onlarda kış boyu hayatlarını devam ettirebilmek adına bazı çalışmalara girerler çünkü yemek için nasıl biz insanlar için zorunlu ihtiyaçsa onlar içinde zorunlu tele ihtiyaçtır. Biz insanlarda insanlık görevimizi yapıp hayvanlarımıza bu süreçte destek olmalıyız. Onlar için bir kap su bir parça ekmek bırakmalıyız kapımızın önüne. Doğanın sesi bir yükselir mesala rüzgârın sesi artar ve çıplak dalların hışırtısı doğaya melankolik bir hava katar, bu hava bu seslerdir insana hüznü veren. Kuş sesleri azalır, göç ederler sıcak yerlere fakat bazı ötücü kuşlar hâlâ duyulabilir. Genel olarak kış bu şekilde karşılanır doğa ve canlılar tarafından. Bir taraf hüzün iken diğer taraf görevini yapmaktadır. Kasım ayı, doğanın dinlenmeye geçiş dönemi olarak kabul edilir. Sararmış yapraklar ve hafif yağmurlar melankolik bir güzellik sunar, fakat aynı zamanda doğada bir dinginlik de hakimdir. En güzel şiirler kasım ayında yazılır şarkılar türküler hep güzeldir kasım ayında. İnsanlar bir değişiktir der şair acı dolu bakar ağaca kuşa taşa toprağa ama en çok kendine bakamaz, hep unutur ne idim kim idim. Hep bir ihmal vardır kendine gelince sıra ve hep bir hüzün vardır Kasım ayı ilen gelen. Aylar biter mevsimler geçer bir sen bitmezsin ve bir sen geçmezsin içimden her gün ayrı yükselen acılar. Hoş gel Kasım büyük acıların olmasın hüzün gel kısa gün ile gel sessiz çığlılarınla gel ama büyük acılarınla gelme: Güç kalmadı serde ne de yarda direnemiyor ruh beden hepsi ayrı ayrı kollardan savaşıyor. Olmaması gereken ile, peki ya olması gereken gerçekten olduğu yerde mi ki benden hep aynı şeyi beklerken ….

Hüzün çiçeği Kasım hoş gel güzel gel.

Saygılar.