MEVZU DERİN

En uzun geceden, en uzun günden, bitmeyen senden selam olsun her hassas kalbe. Bırak aksın zaman, çoğalsın acılar, kötüler ve zamansız öfkeler. En derinden hisset acıyı öfkeyi sevgiyi. Uzun zaman oldu sarılmayalı sana; şifadır sarılmak. Gel şöyle yamacıma sıkı sıkı sarılayım sana dersin ama bulamazsın yanında sarılacak bir beden ve bir ben. Zamanında bilmek gerekir değerini sevdiklerinin. Ani amansız, zamansız gidişleri düşünmek lazım, çok kafaya takmamak lazım. Salın kendinizi serbest bırakın duygularınızı sık sık nereye kadar. Herkesin limanı olmalı sığınabileceği içini dökebileceği çığlıklarını susturabileceği dokunabileceği kovabileceği biri veya birileri. Hakkı olmayan kimseye paye vermeden sesli, gürültülü yaşayabileceği bir liman. Peki senin limanın var mı? Eğer yoksa demir alacağın bir limanın düşün sorgula karanlığını. Yokmuşum gibi dedi bu şehirde sanki kimse beni görmüyor duymuyor ve yaşadıklarımı hissetmiyor. Şimdi hoşça kal zamanı el sallama zamanı belki tekrar görüşme zamanı veya koyunları sayma zamanı. Tercih senin koyunları say say bitirmezsin zordur saymak, üzülürsün kolay olan el sallamak. Kaçımız zoru tercih ettik ya da zordan kaçtık, bazılarımızın hayatında hiçbir şey kolay olmuyor olmadı da. Elma ile armudu karıştırmaya doymadık doyamıyoruz aynı hataları yapmaya. Eeee hani hatalar olgunlaştırıyordu dinginleştiriyordu. Hiç birisi yaşanmadı daha çok hata, yanlış yapasım geliyor. Öyle büyük büyük yaşayasım yok, küçük adımlar iyidir doğru yere atıldığı sürece. Efendim hazırsanız hatalarınızın fotoğrafını çekmek isterim. İyi güzel de ben poz vermeyi sevmiyorum. Spontane seviyorum herkesi ve her şeyi. Öyle kurulu saat gibi yaşamak falan gerek yok kasmaya. Yaşadığımız kadar yaşayacağımızın garantisi yok maalesef. Yani sevgili hayat içini biliyorum ve sana zerre güvenmiyorum. Keşke herkes kartlarını açık oynasa bizde bir sonraki hamlemizi hazırlasak ama maalesef. Hep bir gizemli haller Allah’ım bütün bunları bir şaka kabul ediyorum ve istediğin pozu veriyorum çek bakalım beyaz gün dostum.

Yani sebepler aynı ise sonuçlar değişir, yoksa çırpınma boğulacaksın. Herkes yüzme biliyor sanıyorsan yanılıyorsun, malzeme çok işlemeye adam arıyoruz diyorsun ya, al sana malzeme hadi boğ beni… Aaaaa yoksa sen sen sen… Kıyamam. O zaman ne diyoruz urgan diyoruz urgan; herkesin boynuna geçiremezsin kafana göre. Hikaye bitmedi, hikayeler bitmez karakterler ölür sonra hiçbir şey yokmuş gibi dirilir. Tövbe bismillah dersin kaldığın yerden devam edersin. Saygı hak edene sevgi talep edene verilir. Bütün bunları gereksiz acılardan yaparsın farkına varırsın toparlamaya çalışırsın ama nafile zaman gerekir, anında dinmez acılar bitmez küslükler. Ve bütün bunların sonunda bilet aldığın vagona biner yemyeşil tarlalardan geçer kurak toprakları çiğner gideceğin yere varırsın. Bunların hepsi bir aşamadır çok şey yapmamak lazım. Unutur musun üzülür müsün bilmem ben sonuç odaklıyım süreçler oldum olası beni üzer ve yorar. Bütün bunlar bir hikaye ama kahraman sen değilsin, artık bu hikayenin kahramanı ve rolleri  değişti.