PEKİ SİZİN ENGELİNİZ NE?

Bir kişiye, bir soruna, duruma yada özel bir sebebe atfedilen günler sözkonusu olduğunda bireysel ve toplumsal duyarlılığımızın tavan yaptığını, sonrasında ise bu duyarlılığın zerresini arar olduğumuz zamanlara dönüş hızımızın ayakta alkışlanması! gerektiğini düşünen sadece ben olamam, öyle değil mi?

İstisna güzel yürekleri tenzih ederek söylüyorum ki içselleştiremediğimiz iyiler, doğrular, hassasiyetler barındırıyor bu günler ve haftalar. Keşke  aksini söyleyecek kadar güçlü bir duruş sergileyebilsek ama üzülerek görüyorum ki bu konuda çok yol katetmemiz gerekiyor. Yoldayız ne mutlu, bu da kıymetli. Lakin bu günler ve haftalar içi boş gösterilere dönüşmesin istemez miyiz? Görünür olmasın demiyorum elbette ama dokunsun birilerinin yarasına şefkatle, dokunsun da merhem olsun istiyorum.

Engelliler günü(3 Aralık)  olması sebebiyle ‘’ hepimiz engelli adayıyız’’ demeyeceğim. Çünkü öyle olmadığımızı düşünmüyorum. Hepimiz engelliyiz zira. 

Nezaketi unutanları düşünün mesela. Nedir onların engeli?

Trafikte birbirine nefret dolu gözlerle bakanların tebessümlerine engel ne peki?

Markette, gişede, bir devlet kurumunda sıra beklerken tahammülsüzlüğümüzü gözünüzün önüne getirin. Nedir o esnada sabrımıza engel olan şey?

Babasıyla parka gitmek isteyen çocuğun ‘’evet, gidelim yavrum. Seninle eğlenmeyi çok isterim’’ cevabını almasına engel olan ne?

Misafirimize bir çeşit pasta daha yapalım diye gözümüzün içine bakan evladımızı görmemize engel olan nedir dersiniz?

Öfkelenince karşımızdakine zarar verecek, bir canı yok sayabilecek kadar kontrolü kaybetmemizin de bir sebebi var öyleyse. Nedir burada otokontrolümüze engel olan şey?

Eşine sevgisini dillendiremeyenlere kim engel oluyor?

Zulme uğrayanı görmemize, zalimin karşısında durmamıza engel olanlar nedir?

Kişisel menfaatlerimiz söz konusu olduğunda doğru bildiklerimizinden vazgeçimizin sebebi nedir peki? Nedir dosdoğru oluşumuza engel?

Merhametli oluşumuza engel?

İçten bir gülüşe, temas edebileceğimiz yüreklere dokunuşlarımıza engel nedir?

İyi bir ebeveyn oluşumuza engel nedir?

İyi insan olmamızı kim neden engelliyor? 

Kendimizden başlayarak görelim engelleri ve engellileri. Fiziksel engeller, engelli olmadığını iddia eden sözde engelsiz insanlar tarafından hayatı zorlaştırmadıkları müddetçe aşılıyor. Kıymetli bir mücadele verdiklerini görüyor ve saygı duyuyorum her birine. Ne kadar güçlü olduklarını görüp gıpta etmemek mümkün değil. Öğrenmek isteyene çok şey öğretiyor mücadeleleri. Tabi öğrenmeye engeliniz yoksa.

Tüm bu engelleri üretip, ardından kendimizce mantıklı ve makul olduğunu düşündüğümüz açıklamalar yapıyoruz. İçi onlarca ‘’AMA’’ ile dolu olan. Sonra diyoruz ki Engelliler Günü kutlu olsun. 

Aklımızda, gönlümüzde, vicdanımızda engeller barındırmayacağımız bir ömür temennilerimle.

Günümüz kutlu olsun.

Burcu DEMİR ÖNCÜL
Psikolojik Danışman/ Aile Danışmanı